Het is een probleem dat mij de afgelopen jaren vaker werd voorgelegd en waarmee ik ook nu tijdens een inspectie van een bedrijfsverzamelgebouw werd geconfronteerd: hoe kan het dat er na een regenbui binnen water op de vensterbanken komt te liggen?
Het probleem van water op de vensterbanken deed zich al langer voor. De gebouwbeheerder had nog wel een loodgieter de dakranden boven de lekkageplekken opnieuw laten afplakken, maar zonder resultaat. Zo gaf hij te kennen. En dat begreep ik ook wel. Daar zat namelijk niet de oorzaak van het vochtprobleem.
Ruiten op stelblokjes
De gevelopeningen hadden houten kozijnen, die dekkend waren geschilderd. In de kozijnen zat isolatieglas, dat van binnenuit in een droog beglazingssysteem was geplaatst (binnenbeglazing). Dat plaatsen gaat als volgt: de ruiten worden op stelblokjes geplaatst, waarna de glassponning en de glaslatten worden voorzien van een band waarmee de ruiten worden opgesloten. De ruimte rondom de ruiten blijft zo vrij, waardoor het glas kan ‘werken’. Na het plaatsen van het glas wordt de ruimte tussen de band en de bovenkant van de glaslatten dicht gekit.
De oorzaak van de lekkage
Het buitenschilderwerk bleek in een zeer slechte staat te zijn. Bovendien was het kitwerk plaatselijk gescheurd en losgetrokken. En daar zat de oorzaak van het regenwater op de vensterbanken: omdat de kit en het schilderwerk slecht aansluiten op het glas, komt er water achter de kit, zakt tussen het bandje door en verdwijnt het regenwater in een loze ruimte onder het glas.
Het regenwater zoekt vervolgens een uitweg en komt via de hoekverbinding van de glaslatten of open naden naar buiten. Inderdaad: tot op de vensterbank.
Hoe voorkom je regenwater op de vensterbank?
Besteed bij onderhoud van de kozijnen niet alleen aandacht aan het schilderwerk, maar ook aan de kitvoegen. De kit kan namelijk na verloop van tijd uitdrogen, waardoor deze niet meer doet wat hij moet doen: afsluiten. Zorg sowieso dat het schilderwerk tot op het glas reikt en dat kitwerk ook echt volledig afdekt. Anders ontstaan leemtes. En water weet die maar al te goed te vinden …
